اگر فکر میکردید که روکش آسفالت همیشه همان چیزی است که همیشه بوده است ، تودهای از شن و ماسه که توسط آسفالت سیاه به عنوان یک چسب در کنار هم قرار گرفته است ، وقت آن است که دوباره فکر کنید. همانطور که نمونههای اخیر از سرتاسر جهان نشان میدهند، استفاده از چسبها و مخلوطهای آسفالتی اصلاحشده با پلاستیک (RPM) بازیافتی شروع به نفوذ در فناوری روسازی کرده است و باعث ایجاد جاده پلاستیکی شده است.
پس زمینه ای برای تلاش برای بهبود سقف سیاه وجود دارد: از آنجایی که چرخه ها ، اشعه ماوراء بنفش، رطوبت و فشار ترافیک روسازی آسفالت سنتی را فرسوده می کند و باعث شکسته شدن میشود و شکاف ها و چاله ها ایجاد می شود به طوریکه با گذشت زمان، نیاز به تعویض دارد . هر راننده ای از این موضوع شاکی است .
گنجاندن پلاستیک بازیافتی در مخلوط آسفالت ممکن است به کاهش این مشکلات با دوام بیشتر روسازی کمک کند، و همچنین مزایای پایدار تکمیلی دیگری نیز داردهمچنین باعث کاهش مصرف نفت در آسفالت می شود و می تواند بلافاصله در محل مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
این مهم است که بدانیم روشهای مختلفی برای استفاده مجدد از پلاستیک بازیافتی در جادهها استفاده میشود، و همه آنها یکسان نیستند. یکی از روشهایی که معمولاً در برخی از کشورهای در حال توسعه یا مناطقی که فقط پیادهروی دارند مورد استفاده قرار میگیرد، ایجاد «جاده پلاستیکی» است که در آن پلاستیک زباله فشرده میشود و برای هموار کردن جادهای با حداقل آسفالت یا بدون آسفالت استفاده میشود.
این نوع جادههای عمدتاً پلاستیکی با استانداردهای متفاوتی عمل میکنند – شاید برای شرایط ترافیکی کمتر یا مسیرهای دوچرخهسواری یا عابر پیاده مناسب باشند .
مخلوطهای آسفالتی RPM طی چندین مرحله ایجاد میشوند: پلاستیک بازیافتی ، معمولاً بطریهای آب، بطریهای نوشابه و کیسههای پلاستیکی یکبار مصرف ، بر اساس نوع پلیمری طبقهبندی میشوند، مانند کیسههای پلاستیکی پلی اتیلن (PE) در یک گروه و بطریهای PET در گروه دیگر هر نوع پلیمر از نظر دوام و انعطاف پذیری متفاوت است. هنگامی که پلاستیک ها جدا شده و به صورت گلوله فشرده می شوند، می توان آنها را با آسفالت داغ مخلوط کرد تا چسب آسفالت RPM ایجاد شود.
نگرانی در مورد پتانسیل انواع خاصی از پلاستیک ذوب شده برای انتشار بخارات سمی وجود دارد. گزارش اکتبر 2020 توسط انجمن ملی روسازی آسفالت مستقر در ایالات متحده (NAPA) خطرات ناشی از استفاده از پلاستیک های نامناسب را در کارخانه آسفالت تایید کرد و توصیه کرد که از PVC بازیافتی در کاربردهای روسازی استفاده نکنید، زیرا در هنگام گرم شدن سموم را آزاد می کند.
این گزارش تاکید کرد که پلی پروپیلن پلاستیک اولیه ای است که به دلیل نقطه ذوب پایین آن می تواند به طور ایمن در مخلوط های آسفالتی گنجانده شود و پلی پروپیلن به عنوان دومین نامزد قابل دوام است.
در حال حاضر، بیش از 200 پروژه میدانی با استفاده از پلاستیک بازیافتی در روسازی های آسفالتی در سراسر جهان وجود دارد. بسیاری از این پروژهها تنها چند سال قدمت دارند، به این معنی که دوام طولانیمدت روسازیها هنوز مشخص نشده است، اما یک چیز قطعی به نظر میرسد: همانطور که صنعت آسفالت پیشرفت میکند و برای پایدارتر شدن گام برمیدارد، توانایی استفاده از پلاستیک بازیافتی در آسفالت می تواند دو مشکل چالش برانگیز ما را برطرف کند: بحران زباله های پلاستیکی و زیرساخت های قدیمی ما.
1-جاده قوی تر، ارزش پایداری مارشال را افزایش می دهد
2-مقاومت بهتری در برابر آب باران و رکود آب داشته باشد
3-بدون چاله
4-جاده های پلاستیکی اتصال و اتصال بهتر مخلوط را افزایش می دهند.
5-کاهش منافذ به صورت جمعی و در نتیجه پوسیدگی و بریدگی کمتری خواهید داشت.
6-بدون تاثیر اشعه UV
7-استحکام جاده 100 درصد افزایش می یابد
8-هزینه راه سازی نیز کاهش می یابد
9-هزینه تعمیر و نگهداری جاده تقریبا صفر خواهد ماند
10-دفع زباله های پلاستیکی دیگر مشکلی نخواهد داشت
11-استفاده از زباله های پلاستیکی در جاده ها به ایجاد مکان بهتر برای دفن زباله های پلاستیکی بدون ایجاد مشکل در دفع کمک می کند.
12-برای کارگران غیر ماهر نیز اشتغال ایجاد خواهد شد
اگر امروز می بینیم که تصفیه زباله های پلاستیکی تا حد زیادی برای محیط زیست خطرناک است زیرا بیشتر پلاستیک ها سوزانده می شوند و در نتیجه گازهای سمی در محیط آزاد می شوند. اگر این امر با مدیریت صحیح و موثر در جمع آوری، جداسازی و پردازش زباله های پلاستیکی انجام شود، مطمئناً می توانیم آسیب های زیست محیطی را کنترل کنیم و همچنین با حذف زباله از خیابان ها می توان آن را محدود کرد. به نفع، ما همچنین میتوانیم جادهها و پیادهروهایی با استاندارد بینالمللی داشته باشیم که بدون زباله باشند. در اینجا اقتصاد و مزیت هایی وجود دارد که اگر پروژه جاده پلاستیکی در مقیاس وسیع اجرا شود، برای جوامع مختلف حاصل می شود.