زمان پیدایش پلاستیک های نرم مربوط به در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960است با کرم ها و دانه های کوچک که از لاستیک سخت قالب گیری می شدند.در لاستیک سفت استفاده شده و همچنین اشکال اولیه تولید شده اجازه نمی داد که انعطاف پذیر و کارایی پلاستیک های نرم مدرن مشاهده شود. اولین کرم پلاستیکی نرم که دارای ویژگی های نرم و انعطاف پذیر فریب های مدرن بود توسط نیک و کازما کرم اختراع شد.
زباله خانوارها در دهه آینده به دلیل نیازهای قابل توجه زندگی در “اقتصاد دایره ای” با تاکید بر بازیافت بیشتر، استفاده مجدد و افزایش طول عمر یک محصول، به طور چشمگیری تغییر می کند.
همراه با یک حرکت بزرگ برای کاهش آلودگی پلاستیکی، بهویژه اقلام یکبار مصرف، رابطه بین تولیدکننده، خردهفروش و مصرفکننده را بهطور اساسی تغییر میدهد در حالی که تقاضاها برای شرکتهای مدیریت زباله برای برآورده کردن اهداف بازیافتی افزایش مییابد.قرار دادن تمام پلاستیک ها در سطل زباله های قابل بازیافت مخلوط (سبز/آبی) اولین شاخص بزرگ تغییر است.
بله، تمام بسته بندی های پلاستیکی از جمله پلاستیک های نرم و پلاستیک های سفت و سخت می توانند در سطل بازیافت (سبز/آبی) شما قرار گیرند، به شرطی که تمیز، خشک و شل باشند. اولی در سال های اخیر به دلیل آلودگی و کمبود زیرساخت در بازیافت ممنوع شد.
این شامل تمام فیلم های پلاستیکی حاصل از خرید شما، بطری های پلاستیکی از شیر، آب و نوشیدنی ها می شود. وان پلاستیکی، ظروف و سینی های غذا؛ قابلمه های ماست و همچنین بطری های صابون، شامپو، نرم کننده و ژل دوش.
پلاستیک نرم به هر نوع پلاستیکی گفته می شود که بتوانید آن را در دستان خود خرد کنید. این شامل طیف گستردهای از پلاستیکهای نرم مانند بستهبندی پلاستیکی روی محصولات، از جمله برچسبهای پلاستیکی، بالشهای بستهبندی پلاستیکی، بستهبندی حبابدار، بستهبندی نان و کیسههای ماکارونی است.
و شامل کیسه های حامل پلاستیکی، بسته های ترد، بسته بندی های شیرین و بسته بندی روی همه چیز از رول توالت گرفته تا تشک های جدید است.پلاستیک سفت و سخت به هر نوع پلاستیکی گفته می شود که شکل خود را از دست ندهد. به هر حال، رنگ آن مهم نیست.
پیشرفتهایی در طراحی بستهبندی و سرمایهگذاری در فناوری بازیافت صورت گرفته است که امکان تفکیک انواع مختلف مواد را در تأسیسات بازیافت در کشورهایی مانند ایرلند فراهم میکند. این بدان معناست که بازیافت پلاستیک های بسیار بیشتری امکان پذیر است و این امر به طور فزاینده ای انجام خواهد شد.
اقلام پلاستیکی باید تمیز، خشک و شل باشند. آنها نباید در کیسه های پلاستیکی یا داخل مواد دیگر مانند جعبه قرار گیرند. نیازی به تمیز کردن شدید پلاستیک های نرم نیست. هنگامی که پلاستیک عاری از مواد غذایی و خشک شد، می توان آن را در سطل سبز/آبی قرار داد
پس از جمع آوری، پلاستیک های نرم به مراکز بازیابی مواد (MRFs) آورده می شوند تا پلاستیک ها را به پلیمرهای مختلف جدا کنند. آنها برای گنجاندن “فناوری های انتقال و جداسازی” بهتر ارتقا یافته اند، بنابراین کیفیت و ارزش پلاستیک ها به طور قابل توجهی بهبود می یابد.
اگر انواع پلاستیک قابل بازیافت باشند، به مراکز بازیافت تخصصی پلیمری فرستاده می شوند. اغلب در گذشته این به معنای صادرات محصول بوده است. اگر آنها قابل بازیافت نباشند، برای “بازیابی انرژی” از طریق تولید سوخت جامد باقیمانده (SRF) برای کارخانه های سیمان فرستاده می شوند.
بله، جمعآورنده زباله انتخابی شما، پلاستیک های نرم را که در سطل بازیافت شما قرار داده میشود، میپذیرد، در حالی که می توان با یک یک کمپین تبلیغاتی فشرده که شعار «تمیز، خشک و شل» را برجسته میکند.