پلاستیک ارگانیک چیست؟
اجزای پلی لاکتیک اسید (PLA) تجدید پذیر هستند و این امکان را می دهند که بدون استفاده از نفت، به ساخت پلاستیک ارگانیک کمک می کنند.
در حالی که کربن اکثر مواد پلاستیکی را تشکیل می دهد و آنها را طبق تعریف آلی می کند، بسیاری از دانشمندان در حال آزمایش ترکیبی متشکل از پلی لاکتیک اسید هستند که نه تنها از منابع تجدیدپذیر نشاسته ذرت و نیشکر به دست می آید، بلکه زیست تخریب پذیر نیز می باشد. با توجه به نگرانیهای زیستمحیطی زیادی که در گفتگوهای بینالمللی کنونی درباره زبالهها وجود دارد، این ویژگی زیست تخریبپذیر کیفیت جذابی را برای پلاستیک ارگانیک که کاربردهای متنوعی دارد، فراهم میکند.
تولید پلی لاکتیک اسید (PLA) به ساخت انواع خاصی از پلاستیک ها بدون استفاده از نفت کمک می کند و اجزای آن قابل تجدید هستند، زیرا محصولات ساخته شده از PLA زیست تخریب پذیر هستند. بنابراین از یکپارچگی ساختاری کمتری برخوردار هستند. بنابراین، جایگزین مناسبی برای سایر ترکیبات پلاستیکی مبتنی بر نفت نیستند. لزوماً، پلاستیکهای PLA فقط در شرایطی استفاده میشوند که به یک ماده تقریباً غیرقابل نفوذ نیاز است که بتواند مقادیر کمتری از فشار را تحمل کند، مانند فنجانهای نوشیدن و سایر ظروف غذا.
همانطور که گفته شد، PLA از نشاسته ذرت و مشتقات نیشکر تشکیل شده است. تولید کنندگان باکتری ها را تخمیر می کنند تا اسید لاکتیک را از نشاسته ذرت یا قند نیشکر استخراج کنند، اما این فرآیند زمانی که به صورت متوالی انجام شود، مولکول های آب تولید می کند. در نتیجه این آب می تواند کیفیت پلاستیمر را در طی فرآیند پلیمریزاسیون کاهش داده و در نتیجه یک ماده شیمیایی غیرقابل استفاده ایجاد کند. برای دور زدن این ویژگی، سازندگان رویههای اضافی را برای اطمینان از سلامت پلاستیک PLA به کار گرفتهاند.
الیگومریزاسیون تکنیکی است که در آن مونومرها در یک انتقال زنجیره ای به بین 10 تا 100 پلیمر تبدیل می شوند. دیمرسازی فرآیند به هم پیوستن مونومرها با پیوندهای قوی و یکسان با معرفی یک کاتالیزور است. تولیدکنندگان ابتدا اسید لاکتیک را الیگومریزه میکنند و سپس نتایج را بهصورت کاتالیزوری دیمر میکنند و مونومرهای محکمی را تشکیل میدهند که پیوندهای محکمی دارند که اثرات تخریب مولکول آب را رد میکند و منجر به وزنهای مولکولی زیادی میشود. این وزنهای مولکولی متفاوت با سرعت فرآیند کنترل میشوند و منجر به استحکام پلاستیک متفاوت میشوند. توجه داشته باشید که نتیجه از نظر ساختار بی شکل است و بسیار کریستالی نیست.
همانطور که در بالا ذکر شد، PLA از نشاسته ذرت یا نیشکر به دست می آید. نشاسته ذرت به طور کلی در ایالات متحده استفاده می شود زیرا مقدار زیادی رشد ذرت یارانه ای در ایالات متحده وجود دارد و در نتیجه مقدار زیادی مواد خام برای تولید تولید می شود. شکر نیشکر در جاهای دیگر در مکان هایی که نیشکر به راحتی در دسترس است، رشد می کند یا خرید آن ارزان است، استفاده می شود.
PLA به دلیل کاربردهای ویژه آن، عمدتاً در محصولاتی نظیر ظروف زیست پزشکی و مواد غذایی یافت می شود. بسیاری از شرکتها، بهویژه شرکتهای تخصصی مواد غذایی ارگانیک، آگاهانه برای حمایت از محیط زیست در زمینه پلاستیک ارگانیک رشد کردهاند، و بنابراین به PLA به عنوان پلاستیک انتخابی برای بستهبندی غیرقابل نفوذ و بادوام روی آوردهاند. نه تنها PLA به دلیل اجزای داخلی و تولید آن از نظر مصرف کنندگان سبزتر از سایر اشکال پلاستیکی است، بلکه کیفیت زیست تخریب پذیر آن به عنوان یک موهبت برای دفع زباله به رسمیت شناخته می شود. در واقع، برخی PLA را برای بستهبندی زبالهها در هنگام تخصیص مجدد محل دفع زباله ایدهآل میدانند.
علاوه بر این، در بسیاری از کاربردهای زیست پزشکی، به ویژه موارد تخصصی که با مایعات بدن یا اقلام و داروهایی که در تماس با مایعات بدن قرار می گیرند، استفاده می کند. PLA به خوبی با روان کننده های پزشکی تعامل دارد و بنابراین در بخیه ها، استن ها و دستگاه های دیالیز و همچنین دستگاه های داروسازی استفاده می شود.
متأسفانه، به دلیل کمبودهایی PLA نمی تواند جایگزین همه پلاستیک ها به عنوان یک راه حل «سبز» برای حل مشکلاتی که در استفاده از پلاستیکهای که با نفت تولید شود، باشد. PLA به اندازه پلاستیکهای پتروشیمی تولید نمیشود، بنابراین هنوز نسبتاً گرانتر از آن انواع پلاستیک است، اگرچه تعداد تولیدات در حال افزایش است. همچنین، فقدان دوام ساختاری آن در دراز مدت به این معنی است که نمی توان آن را در تعداد زیادی پلاستیک های پتروشیمی استفاده کنند.